Hoe is Geloof en Licht ontstaan?
In 1968 is het begonnen in Frankrijk. De ouders van twee geestelijk gehandicapte kinderen, Loic en Thaddee, wilden met hen een bedevaart maken naar Lourdes. Zij wilden zich aansluiten bij een diocesane pelgrimstocht. Maar hun verzoek werd afgewezen. Waarom? “Wel”, zo zei men, “Hoe kunnen verstandelijk gehandicapten nou voordeel hebben van zulk een gebeuren? Bovendien zullen zij vooral ook stoornis en ergernis geven aan de andere pelgrims!”
Op dat moment had God het minuscule zaadje van Geloof en Licht in de aarde geworpen. Maar voor de ouders was het een enorme teleurstelling om op deze wijze afgewezen te worden. Het gezin vertrok alleen naar Lourdes. In het hotel werden ze lomp ontvangen. Ze kregen hun maaltijden op de kamer geserveerd. Op straat en zelfs bij de grot kregen ze opmerkingen als: “Als je zulke kinderen hebt, laat ze dan thuis!” Het was een smartelijke ervaring, deze bedevaart, voor de ouders van Loic en Thaddee. Thuisgekomen vertelden zij hun verhaal aan een vriendin, Marie-Hélène Mathieu. Zij bracht hen in contact met Jean Vanier die in 1964 de eerste Ark-gemeenschap voor geestelijk gehandicapten was begonnen. Zijn eenvoudige antwoord was: “Laten we dan zelf een bedevaart beginnen, voor geestelijk gehandicapte kinderen, hun ouders, en degenen die als assistent met hen mee willen gaan.
Na drie jaar van voorbereiding stond de onderneming op poten. Zij voelden duidelijk dat Maria hen geïnspireerd had omwille van de kleinsten van haar kinderen.
Op goede vrijdag, 9 april 1971, kwamen 12000 mensen samen bij de grot van Massabielle, waaronder 4000 verstandelijk gehandicapten. Ze kwamen uit 15 verschillende landen van Europa, voor vier dagen van onuitsprekelijke vrede en vreugde. Een ongehoord evenement van uitbundige vriendschap, feest en zang zoals Lourdes nog niet eerder had meegemaakt. Het bewijs was geleverd dat er massa’s ouders waren die ook met hun kinderen op bedevaart wilden gaan maar het nooit hadden kunnen doen.
Begrijpelijkerwijs vroeg men zich na afloop af of hiermee nu alles was afgelopen. Was dit nu het einde van zoveel vriendschappen die in deze drie jaar waren opgebloeid? Hoe nu verder? Het antwoord van Jean Vanier was eenvoudig: “Ga terug naar huis en doet maar wat de H.Geest jullie zal ingeven te doen.”
Zo gebeurde het dat de ouders met hun gehandicapte kinderen en hun nieuwe vrienden bij elkaar bleven komen en kleine gemeenschappen of vriendenkringen gingen vormen. Men kwam meestal eens per maand bijeen voor een herhaling van Lourdes in het klein, en daarnaast ook nog voor andere activiteiten die de geest van vriendschap en geloof hen ingaf.
En zo is Geloof en Licht op tocht gegaan door de geschiedenis.
Huidige situatie in Nederland
Geloof en Licht is in Nederland begonnen op 2 februari 1992. Er zijn nu 4 gemeenschappen: Oisterwijk, Roermond, Volendam en Haarlem.
De gemeenschappen zijn gewoonlijk geworteld in een parochie of dekenaat van hun kerk, maar er zijn ook oecumenische gemeenschappen. In Nederland zijn alle gemeenschappen rooms-katholiek.
Een gemeenschap van
Geloof en Licht omvat maximaal een dertigtal leden, die regelmatig, tenminste
een keer per maand, bij elkaar komen voor een ontmoeting van:
– het delen van vriendschap en verbondenheid;
– gebed en (Eucharistie)viering;
– een gezamenlijke maaltijd.
Tijdens deze bijeenkomsten groeien door onderlinge dienstbare betrokkenheid persoonlijke banden tussen de leden van de gemeenschap. Men treft elkaar ook tijdens weekends, vacantiekampen, bedevaarten en retraites.
Belangrijk binnen een gemeenschap is ook de zgn “Vierde Tijd”. Dit is de tijd tussen twee bijeenkomsten in. Het is de bedoeling dat de leden ook dan onderling contact onderhouden en elkaar steunen en bijstaan. Dan groeien er persoonlijke banden tussen de leden van de gemeenschap. Zij vertellen elkaar over hun leven, hun angsten, hun dromen, hun hoop ……; zij bidden, bewijzen elkaar diensten, ontspannen zich, delen een maaltijd of doen andere dingen die de vriendschap voeden.
In de huidige tijd waarin veel kinderen met een verstandelijke handicap niet tot leven mogen komen en anderen in de steek gelaten worden, wil Geloof en Licht getuigen van de liefde van God voor hen en hun familie. Geloof en Licht gelooft dat iedere mens, hoe arm aan gaven hij ook schijnt te zijn, geroepen is om een bron van vreugde en vrede te zijn in de Kerk en in de wereld. Aan de gehandicapte persoon openbaart Geloof en Licht, dat hij geroepen is aan de anderen heel de rijkdom van zijn hart, zijn tederheid en trouw te schenken. Aan de ouders biedt Geloof en Licht steun in hun moeilijkheden en hulp om de innerlijke schoonheid van hun kind beter te onderkennen. Zij ervaren in de gemeenschap, welk een bron van leven en eenheid het kan zijn. Aan de vrienden, speciaal de jongeren onder hen, opent Geloof en Licht een weg van vriendschap en betrokkenheid met de gehandicapte mens, waarbij ieder in de ander de aanwezigheid van de levende Jezus ontdekt.